Hoe moeilijk kan het zijn: Duurzaam aanbesteden, duurzaam inschrijven, duurzaam gunnen en duurzaam leveren?

Hoewel het glashelder is dat publieke instellingen zich allemaal hebben verbonden om duurzaam in te kopen blijkt het de overheidssector nog niet mee te vallen om het goede beleid ook in goede daden om te zetten. Als het gaat om de inkoop van producten die afkomstig zijn uit bos – papier, bouwhout, hout voor de GWW, meubels e.d. – is niets zo makkelijk als het voorschrijven dat die producten uit duurzaam beheerd bos dienen te komen en dat dat kan worden aangetoond met internationaal geaccepteerde certificaten zoals PEFC™ en FSC®. De inschrijver moet een handelsketencertificaat hebben (bij gunning) en bij de levering controleert de opdrachtgever of de producten zijn voorzien van de claim: afkomstig uit duurzaam beheerd bos. Ingewikkelder is het niet!

Toch gaat het nog te vaak fout: er wordt niet of niet goed gespecificeerd wat duurzaam is, soms wordt maar één certificaat voorgeschreven en er wordt bij aflevering niet gecontroleerd of het voorgeschrevene wel is geleverd. Dat leidt tot minder positieve effecten voor het duurzaam te beheren bos in de eerste plaats, maar in de tweede plaats levert het frustraties op voor ondernemers in de toeleveringsketen. En met een beetje pech ook voor de opdrachtgever zelf als zijn gunningsbeslissing wordt aangevochten. Dat is nu aan de orde bij de beslissing over de levering van duurzaam kantoormeubilair aan de Rijksoverheid, maar dat kan ook het geval zijn bij de toekenning van de MIA/VAMIL subsidies. Dit zijn Rijksoverheid subsidies voor de publieke sector waarmee de overheid het gebruik van duurzaam hout wil bevorderen.

Voor de juiste info hierover bezoek: www.pefc.nl of bel 030 693 0040.

Blog geschreven door PEFC Nederland